Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602

Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602

Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602

Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602

Born outside our homeland, it is easy for diasporan Armenians to feel a lack of connection to Armenia. Subscribing to the basic concept that it is our culture, not our birthplace, that defines us as “Armenian” has been fundamentally important for our sense of belonging to one unified people. Yet as Armenian culture continues to evolve in the Republic, we carve our own wayward path of cultural evolution. As many of us are sons and daughters of parents born outside Armenia, we have layers upon layers of influence and complexity in our own culture.

Indeed, there is beauty in the unique sub-cultures that have come to be here in North America and in other diasporan communities. However, less and less of our language is forming a part of our cultural existence. Armenian youth seem to know startlingly little about our traditional music, art, and humour. How do we discern between the cultural evolution that should be encouraged and the cultural loss and deterioration that could ultimately lead to our irrelevance?

Furthermore, in our focused drive for justice, we seem to have neglected some of the growing pains of our nation. Fighting for the recognition of the Armenian Genocide, we have allowed our young nation to fall into a dangerous path of oligarchic corruption, leading to the stripping of Armenia’s natural and human resources.

Preservation of our country, its resources, and its culture is integral to the state of the Armenian people. It is our responsibility to stand firmly in defence of what must be preserved. Educating ourselves in what happens in both our homeland and diaspora, and understanding how our actions play a part in the preservation of our nation is the first step.

—————————

Յարգել, պաշպանել ու բարելաւել այն ինչ որ մեզի կը պատկանի պատիւը ունինք մենք զմեզ կոչելու աշխարահի ամենահին ազգերէն մէկը:

Կը հպարտանանք այն իրողութեամբ որ առաջին քրիստոնեայ պետութիւնն ենք, ունինք փառահեղ պատմութիւն եւ հարուստ մշակոյթ, ունինք Մեծն Տիգրան, Քաջ Վարդան, Կոմիտաս, Սիամանթօ… Վերջապէս ունինք դարեր օտար լուծի տակ անտրտունջ տոկացած մեր հայրեիքը՝ Հայաստանը ու անոր քաղաքները, պայծառ երկինքը, ջինջ ջուրը, դալար անտառները, սարերն ու ձորերը:

Դժբախտաբար սակայն 21րդ դարու հայ սերունդի կարեւոր մասնիկ մը յարգը չի գիտեր այս բոլոր հարստութիւններուն: Օտարամոլութիւնը, հայրենիքէն ներս թէ դուրս կը փճացնէ մեր մշակոյթը: Անտարբերերութեան զոհ կ’երթայ մեր հազարմեայ պատմութիւնը եւ պատեհապաշտ հրոսակներ կը շահագործեն մեր երկրի ժողովուրդն ու բնութիւնը:

Այս բոլորով հանդերձ, խումբ մը քաջ ու անձնուէր հայաստանաբնակ երիտասարդներ ոտքի կանգնած՝ գիշեր ու ցերեկ կը բողոքեն, արդարութիւն կը պահանջեն ու կ’ընդդիմանան ի տես Թեղուտի անտառի ոչնչացման, բնութեան թունաւորումի, Մաշտոցի Այգիի ու Երեւանի այլ շրջաններու հնութեան ու բնութեան սպառնացող արարքներուն ու մարդկային իրաւունքներու խախտումներուն:

Մեր համոզումն է որ այս հայորդիներու օրինակելի արարքը պիտի սթափեցնէ անտարբեր հայը: Այս երիտասարդներու արդար աշխատանքը, հայրենի ու սփիւռքի հայորդիներուն միտքերուն, սիրտերուն ու հոգիներուն մէջ պիտի բոցավառէ բարեփոխումը կարելի ու հնարաւոր տեսնելու յոյսն ու հաւատքը: Արդ, ապագայ հայ սերունդները պէտք է պաշպանեն ու հզօրացնեն այն ինչ որ մերն է՝ մեր երկիրը, մեր օդն ու ջուրը, մեր հնութիւնները, ինչպէս նաեւ մեր մշակոյթը, մեր երգն ու պարը, մեր լեզուն, մեր պատմութիւնը, վերջապէս՝ Հայ Ինքնութիւնը: