Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602

Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602

Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602

Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602

Summertime is often on the Canadian conscience. With long stretches of restless weather realities, summer always comes too late and leaves too early. We wait with baited breath for the long days, tranquil attitudes and a certain sense of freedom.

For an increasing number of us summer-starved Canadians, having a passport stamped with EVN isn’t an uncommon reality; a reality that was nowhere near as attainable some twenty-odd years ago. As many of us spend our summers chasing views of Ararat, do we stop and appreciate the reality of our country; our free and independent Armenia?

We certainly appreciate the freedom to come and go as we like and we often appreciate the opportunity to leave our mark behind. Many appreciate the potential of what could be, but so many more draw their appreciation of what was…

We appreciate the reality of this land, but appreciate it as one does from afar: through the lens of childhood memories and beautiful images. We do this through the poems we have learned to recite, the songs we love to sing and the silhouette of Mt. Ararat that we absentmindedly trace onto book covers and empty notepads.

Like summertime in the Canadian jet stream, so often our time with Armenia underfoot is a connection that has been drawn through summer-soaked adventures and experiences, not an organic reality…

The reality would be Armenia without Yerevan’s sun-drenched cafes, but its long winter months that make our Canadian Januaries pale in comparison. So many of us have an Armenia in our suspended reality that begs to ask a million questions that we are not yet ready to answer: Should diasporan outreach be welcomed or could it be a crutch? Should we favour immediate foreign investment or opt for the slow building of infrastructure?

There is an undeniable disconnect with modern Armenia. Are summertime jaunts the only way to keep the connection immediate and under our feet?

Summertime forever… Armenia forever…

——————————-

Ամէն տարի անհամբեր կը սպասենք ամրան: Մեծ ու փոքր, անխտիր, բոլորս նոր կեանք կը ստանանք երբ գարնան անձրեւոտ օրերը կ՛անցնին եւ միասնաբար կը դիմաւորենք արեւը: Արձակո՜ւրդ, հանգի՜ստ, ազատութի՜ւն: Շատ մը ընտանիքներու համար, ամրան ամիսները առիթ են նաեւ այցելելու այն հողը, որուն մասին սորված էինք մեր դասագիրքերուն մէջ տարիներու ընթացքին: Ի վերջոյ, այս օրերուս Հայաստան այցելելը հնարաւոր է եւ դիւրին՝ ինչ որ անկարելի էր միայն երկու տասնեակ տարիներ առաջ:

«…Արեւուն տակ մեր մի հատ՝ Սեւան, Գեղարդ, Արարատ,
Երգ ունենք մենք հարիւր հատ՝ որ երգում ենք անընդհատ.
Բարձրանում ենք մեր սարերը, հին սարերը՝ նոր տեսած,
Շաբաթներով մենք ապրում ենք երկրում որ չենք ապրած…»

Բայց բաւարա՞ր է միայն շաբաթներով ապրիլ այդ իրականութիւնը, որուն մասին երազած ենք այսքան տարի: Իբր հայ ազգի նոր սերունդ որ բախտաւորութիւնը ունի ապրելու ժամանակի մը ընթացքին, ուր անկախ Հայաստանը իրականութիւն է՝ ունինք այն գեղեցիկ առիթը ծանօթանալու եւ մասնակից դառնալու մեր հայրենիքի իրադարձութիւններուն: Եւ ՀՅԴ երիտասարդական միութիւնները փաստ են որ այսօրուայ հայ երիտասարդութիւնը այդ բեռը ո՛չ միայն կը զգայ, այլ իր ուսերուն վրայ առած է պարտականութիւնը մասնակից ըլլալու մեր երկրի առօրեային: Լիբանանէն, Ֆրանսայէն, մինչեւ հեռաւոր Ամերիկայի Միացեալ Նահանգները, եւ Գանատա, ամէն ամառ, ՀՅԴ երիտասարդական միութեան անդամներ կը մէկտեղուին հայրենիք, եւ կը կազմակերպեն բազմաթիւ նախաձեռնութիւններ՝ հայ երիտասարդին կապելու իր հողին եւ գործօն դեր վերցնելու Հայաստանի զարգացման եւ յառաջդիմութեան աշխատանքներուն մէջ: Ամառնային ճամբարներով, վարժանքի ծրագրերով եւ կամաւորական այլ աշխատանքներով, սփիւռքի մէջ հասակ առած հայ երիտասարդը կը փաստէ թէ «Դէպի երկիր»-ը պարզապէս կարգախօս չէ, այլ՝ իրականութիւն:

Վերջապէս ամառ է: Բարե՜ւ հայրենիք…Բարե՜ւ արե՛ւ: