Editorial: Fall/Աշուն 2012
By: Ardziv Magazine | Posted on: 30.10.2012Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602
Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602
Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602
Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602
For 70 years, our parents and grandparents experienced Armenia as a pseudo-reality. Kept behind the iron curtain of the Soviet Union, for diasporans, Soviet Armenia could only be experienced through sporadically available examples of music, literature and art. However, when the unthinkable happened on September 21, 1991, the dream of an entire nation spanning the globe came true and as the curtain fell, everything changed.
As years went by, our generation was blessed with growing up in the presence of an independent homeland. Although physically distant from us here in North America, many have had the opportunity to visit Armenia – to embrace its beauty; to courageously walk down the steps of Khor Virab; to pray at Etchmiadzin; to proudly stand at the heels of Sartarabad; to mourn our ancestors at Tsitsernakaberd; and finally, to see, first-hand, the physical evidence of the rich history left behind by our ancestors.
As Armenian youth around the world, our homeland should not merely serve as a touristic site or a place we visit once to check off a list. Educating ourselves about the current situation in Armenia; its social, political, economic and environmental realities, is imperative. Agents of change are persons who show love and dedication toward their respective communities and are determined to bring the fresh ideas needed to help that community progress. It is an individual’s responsibility to give back to the world, as the development of a better present leads to preventing misfortunes and tragedies from occurring in the future. Youth contribution is a responsibility placed on our shoulders by past generations, calling for positive societal change in our homeland.
————————————
Մեր ծնողներն ու մեծ- ծնողները առիթը չունեցան վայելելու ազատ եւ անկախ Հայաստանը: Երկաթեայ վարագոյրի մը ետեւ պահուած էր այն, ու աշխարհասփիւռ հայորդիները արքիլուած էին նոյնիսկ մօտենալու մեր հայրինիքին: Սակայն, 21 Սեպտեմբեր, 1991-ին Հայաստանի Հանրապետութիւնը հրչակուեցաւ ազատ եւ անկախ պետութիւն, վերջ դնելով եօթ դարերու համայնավարական տիրապետութեան: Հայ ժողովուրդի աւելի քան 99 տոկոսը «այո՛» քուեարկեց՝ երկար ժամանակէ ի վեր սպասուած վերանկախութեան: Ու այսպէս, կարծես մէկ օրէն մոյսը, ամէն ինչ փոխուեցաւ:
Այլեւս անցած են այն օրերը, երբ Հայաստանը մեր սրտերու ու մտքերու մէջ միայն իտէալ մըն էր: Ներկայիս, մենք, Հայ երիտասարդներս, բախտաւորութիւնը ունինք ապրելու ժամանակի մը ընթացքին, ուր անկախ Հայաստանը իրականութիւն է եւ մեզ տրուած է այն գեղեցիկ առիթը ծանօթանալու եւ մասնակից դառնալու մեր հայրենիքի իրադարձութիւններուն: Ո՛չ միայն առիթը, այլ աւելին՝ պարտականուիւնը ունինք, իրբեւ Հայ ազքի նոր սերունդը, մասնակից ըլլալու մեր երկրի առօրեասին, եւ գործօն դեր վերցնելու Հայաստանի Հանրապետութեան զարգացման եւ յառաջդիմութեան համար տարուող աշխատանքներուն մէջ:
Մեր բոլորին պարտականութիւնն է, հակարակ աշխարհի որ կողմը կը բնակինք, հաւատարիմ մնալու անկախութեան գաղաբարին եւ մեր կարելին ընելու մեր Հայրենիքը հասցնելու նոր բարձրունքներ: