Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602

Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602

Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602

Warning: Undefined array key "ssba_bar_buttons" in /home/u108981792/domains/ardziv.org/public_html/wp-content/plugins/simple-share-buttons-adder/php/class-buttons.php on line 602

We are putting our brief thoughts together in the dead of winter – a time on the calendar that climatologists agree is the most unforgiving and most definitive of this cruelest season.

We try to keep our optimism afloat and cling to the occasional bursts of sunshine that peak through amidst double-digit dips into the negatives, living for the brief reprise of unseasonably warm afternoons. It seems that we are all marching along in some sort of unified confusion – skeptical that we manage to survive this yearly deep freeze and wondering how to make it to the early days of spring without succumbing to seasonal hibernation – all while clinging onto the few joyful moments that find us in some great and elaborate snow globe being shaken about.

We wonder if you agree that our mood is in a bit of a hodgepodge during this icy blue time. We cannot help but vacillate amongst the deep seasonal ‘blahs’ that make days outside of winter covers seem truly for the mad, and the bursts of romanticism we cannot help but experience when we are safely indoors and fat snowflakes dance from the heavens. Occasionally we remember our new generation designation as ‘first-generation Canadians’ and trudge outdoors for moments of Canadiana – ice skating, tobogganing or any sort of seasonal appreciation.

Perhaps it is these widely differing moods that make this issue’s content similarly wide-ranging. We are lucky enough to have contributors discuss everything from Armenia’s history of astronomic appreciation to a new feature that juxtaposes the tastes of some of our youngest community members with some of our more seasoned faces. We have tried to have this issue reflect the many moods we cannot help but experience during our yearly countdown to spring days ahead: frustrated at times, occasionally deeply contemplative and often on the look for a brief and entertaining respite.

Needless to say, this spring is a special one for our communal experience. As Disasporan communities worldwide commemorate a century of accomplishments and grapples, we work to narrow and intensify our focus. Come this spring, we will have to set aside the hodgepodge and our somewhat frantic foci and narrow our attention to the most important historic moment in many of our lifetimes – a cumulating focus of the intersection between our past, present and future. We surmise that this is our brief break before our April of Aprils begins. Until then, stay warm…

 ——————————-

Այս միտքերը թուղթին կը յանձնենք ձմրան խիստ ցուրտ օրերուն, որոնք երբեմն այս երկրին մէջ կրնան բաւական դաժան ըլլալ։

Թէեւ դժուար, սակայն մեր լաւագոյնը կը փորձենք ընել լաւատես ըլլալու, երբ պատահական արեւաշող մը ճեղքելով  ձմրան խիտ ամպերու կոյտը կը ջերմացնէ մեր հոգիները։ Այ՛ո, Գանատայի մէջ այս եղանակը մութ է, բայց ունի նաեւ իր լաւ կողմերը՝ հաճելի պահերը։ Կը փորձենք «թաթխուիլ» այդ բոլորին մէջ.կը դահուկենք, կը չմշկենք, ճոկանախաղ կը խաղանք, միշտ այդ համոզումով թէ որպէս առաջին սերունդի «գանատացիներ», պարտականութիւնը ունինք այդ բոլորին մաս կազմելու։

Հետեւաբար, գանատական ձմեռները ունին մեր մէջ արթնցնելու յատկութիւնը զանազան տարբեր զգացումներ. ուրախութիւն, տխրութիւն, երբեմն նոյնիսկ լաւը վատին հետ խառնելով: «Արծիւ»-ի այս թիւի պարունակութիւնը նոյնպէս լայն է իր պէսպիսութեամբ։ Ունինք զանազան յօդուածներ, զանազան նիւթերու շուրջ։ Ուրախ ենք նաեւ ներկայացնելու մեր նոր սիւնակը՝ «Ես, դուն, ան…», որուն էջերուն մէջ պիտի հրամցնենք ձեզի, գաղութի հին ու նոր սերունդներու զանազան ու այլազան կարծիքները։

Ու հիմա կը սպասենք գարնան. գարուն մը  որ կը տարբերի այլ գարուններէ եւ մեծ նշանակութիւն ունի մեր բոլորին համար։ Մինչ աշխարհասփիւռ հայ ժողովուրդը կը պատրաստուի ոգեկոչելու մեր հարիւրամեայ ցաւը ու տօնելու մեր դար մը նուաճումները, ժամանակը հասած է որ կեդրոնացնենք մեր ճիգերը եւ ճշդենք մեր կիզակէտը։ Այս գալիք գարնան, մէկ կողմ դնենք մեր տարակարծութիւնները եւ տեսակէտները։ Կեդրոնանանք եւ յանգինք մէկ եզրակացութեան, մէկ պայքարի շուրջ եւ մէկ ու միասնական կիզակէտի մը վրայ – կիզակէտ մը, որ պիտի հանդիսանայ մեր անցեալի, ներկայի ու ապագայի խաչմերուկը։

Ձմեռը համարենք այն կարճ դադարը, նախքան մեր «Ապրիլներու Ապրիլ»-ի սկիզբը։ Մինչ այդ փորձենք տաքուկ մնալ…